چند روز است که می خواهم این پست را بگذارم اما وقت نمی شود. تنها دلیل گذاشتن این پست این است که فردا که محمد بزرگ شد بداند چه آرزوهای برای خودش داشته است.
از محمد اگر بپرسید: "می خوای چه کاره بشی؟" جوابش این است که می خواهد چهار شغله شود. شغل اولش مثل همه پسر بچه پلیسه دقیقا هم پلیس نه، بلکه ستوان دوم خلبان هواپیمایی های جنگی. به نظر میاد منظورش اینه که نظامی بشه. شغل دومش اینه که دانشمند بشه. حالا فکر می کنید دانشمند چی؟ بله دانشمند ریاضی. به خدا این تصمیمش به من ربطی نداره من اصلا ازش سئوال ریاضی هم نمی پرسم حتی یه کتاب ریاضی هم جلو محمد دستم نگرفتم. یه توضیح اضافه تصمیم گرفته بره ریاضی فیزیک بخونه!!!!!! شغل سوم هم نویسندگی و شغل آخرش هم نقاشیه. من از این دوتا شغلش بیشتر خوشم میاد چون در هر دوتا شغل استعدادهاش رو می بینم درست است که استعداد ریاضیش حرف نداره. اما فکر می کنم استعداد و خلاقیتش در نقاشی واقعاً شگرف انگیزه!!
اگه به من بگن که دوست داری محمد چی کاره بشه من میگم نقاش. این یه نظر شخصی ومن مطمئنم که محمد بدون اینکه ما تصمیمی براش بگیریم راهش رو پیدا می کنه.
پی نوشت: اگه به محمد پیشنهاد شغل دیگه ای بکنیم مثلا بگیم محمد نمی خوای دکتر یا مهندس بشی؟ می دونید چی جواب میده میگه نه چون دیگه من چهار شغل نیستم.
محمد برای ایندهاش تصمیمش رو گرفته چه خلبان بشه چه ریاضیدان چه نقاش جه نویسنده و چه هر چهار تاش فرقی نمیکنه مهم اینه که اون تصمیم گرفته و استعدادش رو داره البته درباره نظامی بودن چیزی از خودش بروز نداده اما استعداد در بقیه شغلاش هلاکم کرده !!!!مهم اینکه اون به ارزوهاش برسه نه ما به ارزوهایی که براش داریم!
پاسخحذف