۱۳۸۹ اردیبهشت ۳۱, جمعه

کور سوی امید

فیتیله چراغها را پایین کشیده اید
از پشت هر نوری
صدای
حرفی
کلامی
می خواهید چیزی برون بیایید
چیزی شبیه شعر
چیزی شبیه
من
این روزها
قحطی حرف است
قحطی دنیاست
اصلا کسی به فکرکسی نیست
بگذار پنجره ها را ببندیم 
و فیتیله چراغها را بالا بکشیم
تا این کور سوی امید
با فوت های آخرمان
خاموش نشود.

۲ نظر:

در صورتیکه می خواهید نظر بگذارید باید از منوی نمایه گزینه مورد نظرتان را انتخاب کنید. می توانید گزینه نام و ادرس اینترنتی برای ثبت نام و ادرس وبلاگتان انتخاب کنید و یا با انتخاب google از ID جی میل خود استفاده کنید یا با انتخاب ناشناس بدون نام نظر بگذارید. از نظرات شما استقبال می کنم و ممنون از توجه و لطفتان.
پرشکوه