دنیا کوچک مجازی

امروز صبح با زنگ مرضیه بیدارشدم. زنگ زده بود که بگوید با همکارش درباره شعر فائز صحبت می کرد همان شعری که در پست قبل آوردم ولی چون تمام شعر را به خاطر نداشت همکارش در اینترنت شعر را جستجو می کند. بعد از یافتن شعر همکارش میگه "ببین چه جالب اینجا هم یه مرضیه دیگه دنبال این شعر می گشته!" وقتی مرضیه میاد می بینه. ای بابا این که وبلاگ منه! این هم دنیای کوچک مجازی که کوه به کوه نمی رسه ولی آدم به آدم میرسه!

پی نوشت: تازه بعد از چند ماه متوجه شدم یکی از اعضای وبلاگم یک پرشکوهیست. باز هم باید بگویم که واقعا دنیای کوچک مجازی داریم.