خاطره : نامه ای به دکتر سزیده

چند روز قبل از دفاع عفت بود که دفتر خاطراتم را ورق می زدم  متوجه نامه ای شدم که به استاد راهنمایم توشته بودم. آن نامه زمانی نوشته شده بود که کار پایان نامه ام را آغاز نکرده بودم و تازه  نمره  واحدهای درسیم را گرفته بودم. اگر این نامه را در دوران کار بر روی پایان نامه می نوشتم مطئن هستم که علاوه بر مطالبی که در آن آورده شده است حتما نکات دیگری را نیز شامل می شود.
روزی که آن را می نوشتم تصمیم داشتم نامه را در روز دفاع به استاد راهنمایم بدهم اما در زمان به علت مشغله ذهنی این کار را انجام ندادم. یعنی اصلا یادم نبود تا به استادم بدهم. حالا که به آن نگاه می کنم می بینم هنوز تاریخ مصرفش سر نیامده است برای همین دوست دارم دکتر سزیده و تمامی استاتید این نامه را مطالعه کنند شاید همزاد پنداریشان با دانشجویانشان بیشتر شود.

سلام استاد

دلایل اصلی نوشتن این نامه به دو علت است. قبل از بیان دلایلم از شما عذ رخواهی می کنم و امیدوارم که از نامه من برداشت بدی نداشته باشید. در واقع این نامه نقدی بر عملکرد شماست. من امیدوارم که از این بابت دلگیر نباشید. اعتقاد من این است که نقد همیشه باعث رنجش است ولی از تعریف و تایید تاثیر بیشتری دارد. پس پیشاپیش عذر خواهی می نمایم.

دلیل اولم این است که نمی خواهم چیزی که پشت سر شما گفته ام به شما نگویم. این حرفهای را به کسانی  گفته ام که در بهتر یا بدتر شدن اوضاع تاثیر نداشته اند. حالا با خودم گفتم چرا به شما نگویم که می توانید در روند آن چیزهای که مد نظر من است تغییر ایجاد کنید.

دلیل دوم این است که با بیان آن چه در دل دارم شاید برای دانشجویان بعدی شما روند بهتری را در پیش بگیرید.

پس با این پیشگفتار صحبتهایم را شروع می کنم که علت اصلی نوشتن آن اصلاح دیدگاه شما درباره دانشجویانتان است.احساس می کنم که شما دیدگاه درستی درباره دانشجویانتان ندارید و فکر می کنم شما آنها را بنابر نمره هایی که گرفته اند مقایسه می کنید . مقایسه کردن امری ناصواب است و مقایسه بنابر نمره که گرینشی درست نیست کار را بدتر می کند.

اولین علت این دیدگاه آن است که شما در طول ترم تنها متکلم کلاس هستید. زمانیکه سئوال می پرسید حتی در صورت درست بودن اگر به بیان شما نباشد شما می گویید که جواب صحیح داده نشده است و دوباره جواب صحیح را بیان می نمایید. این کار اعتماد به نفس پاسخ دادن را از دانشجویان می گیرد خود به شخصه جواب بسیاری از سئوالهای شما را می دانستم ولی سکوت را به پاسخ دادن و جواب تندی از شما در بین همکلاسی ها شنیدن ترجیع می دادم. علت دوم اینکه  شما هرگز هیچ بررسی درستی از حل تمرین ها ندارید تا بدانید که کدام یک از دانشجویان تمرین ها را حل می کنند. بعضی افراد بدون اینکه در بوق و کرنا کنند تمرینهایشان را حل کرده اند . چون حل تمرین های آنها را ندیده اید فرض را بر حل نکردن تمرین می گذارید.

کسانیکه از شما سئوال نی پرسند دو راه بیشتر ندارند یا سئوالهای که بلد هستند را می پرسند تا بگویند که تمرین حل کرده اند یا تمرینهای را که هیچ راهی به ذهنشان نمی رسد بپرسند. در راه اول هیچ چیز جز خود شیرینی و تملق عایدشان نشده و در روش دوم نیز جز اینکه از شما بشنوند که هیچ کاری نکرده اند چیز دیگر عایدشان نمی شود. گه گاه حل چند مسئله را به کمک شما به دست می آورند که از بد هم بدتر است زیرا حل مسئله متعلق به استاد است و نه دانشجو. در حالی که حل تمرین تکلیف دانشجوست. این عدم نظارت شما موجب می شود که بعضی اوقات دانشجویان حل نادرست بعضی از تمرین ها را داشته باشند که این موجب ناکامی آنها در امتحان می گردد. وقتی شما نمی دانید که چه تمرینی را چه کسی حل کرده در پایان ترم دچار این اشتباه می شوید که تمرینی را که شخصی دیگر در طول ترم حل کرده به پای کس دیگر می نویسید و فکر می کنید که شخص دوم ذهن خلاقی داشته در صورتیکه اصل حل این تمرین متعلق به کس دیگری بوده است. مثلا دو تمرین امتحان جبر همولوژی را شحصا قبل از امتحان من حل کرده بودم و دیگر همکلاسی هایم از روی تمرین های حل شده من خوانده بودند. اما شما به اشتباه فکر کرده اید که یکی دیگر از بچه ها این تمرین ها را حل کرده است.

تمام این حرفها را نزده ام که از خودم دفاع کنم و از شما انتقاد بلکه من مدیون شما هستم . من مطمئن هستم که شما در درس جابجایی به من ارفاق کرده اید و نمره بیشتری از حقم به من داده اید. حال در ذهن خود این تصور را در ذهن خود دارید که وقتی نمره می گیرم اصلا ابراز نمی کنم و شاکر نیستم و وقتی فکر می کنم که نمره ای را از دست داده ام تومار می نویسم.. نه من این را ند نظر دارم که به ارفاق کرده اید ولی توقع دارم نسبت ه من و همه دانشجویانتان شناخت بیشتری داشته باشید. این موجب می شود که این نامه را برایتان بنویسم و پیشنهاد کنم در ترمهای بعد به جای اینکه در تمام روز در کلاس به خوبی درس بدهید- که من همیشه به کسانی مه از شما می پرسند گفته ام قشنگ درس می دهید- روزهای حتی اگر دو ساعت در ترم باشد به طور غافلگیرانه از دانشجویان تمرین بخواهید و حل تمرینهایشان را خودتان یا دانشجویان مورد اعتمادتان چک نماید. اگر دانشجویانتان حل تمرینها را چک می کنند گزارش کاملی به شما درباره تک تک دانشجویان داده شود تا شناختی نسبی از عملکرد طول ترمشان داشته باشید. روز امتحان یک روز است و حداکثر 4 ساعت اما ترم یک ترم است پس شناخت در طول یک ترم بنابر کارکرد آنها کامل تر است تا شناخت در 4 ساعت شاید نوشته من شما را دلگیر کرده  باشد اما خواهش می کنم که به پیشنهاد من عمل کنید حتی اگر برای یک ترم باشد. شاید نتیجه ای که از آن می گیرید بهتر باشد.

با تشکر

1/12/1386

ارومیه -نازلو